Ik leer, dus. Ik leer veel. Ik leer meer en meer. Ik leer minder. Ik leer min of meer. Ik leer hier. Ik leer daar. Ik leer hier en daar. Ik leer altijd. Ik leer overal. Ik leer niks. Ik leer wat. Ik leer soms. Ik leer tegen beter weten in.
Ik leer over voeten, tenen, middenvoetsbeentjes en voetzolen. Ik leer over doen, vasthouden en blijven. Ik leer over jou, mij en over mij in jou. Ik leer over lichaam, over geest en over ziel. Wilskracht, ego, biodynamica.
Ik leer over intelligentie, zenuwen, angst, hersenen en spoken. Over huid, vlees, been en merg.
Over vijgen, papayas, kokos- en cashewnoten. Over masala dosas, dum aloo kashmiris, tandoori tawa, ginger lemon sodas en lassis.
Over virabhadrasana 1, 2, 3 en sirsasana en sarvangasana. Ik wil
leren. Ik kan leren. Ik moet leren. Ik haat leren. Ik zal leren. Ik leer dat eekhoorntjes vechten met raven, Seniors met Juniors en dat het grootste gevecht zich in jezelf afspeelt. Vechten is
soms mooi. Met de juiste middelen en een doel voor ogen is het de moeite waard. Ik gun iedereen het spel van het vechten. Een overwinning kan veel betekenen. Het is vaak een bevrijding, een
openbaring. Een overwinning kan vreugde voor het leven geven. Falen kan ook natuurlijk. Dat mag geen reden zijn een uitdaging niet aan te gaan. De weg is leerzaam en er is altijd een herkansing
mogelijk. Het gevecht is er om uitgevochten te worden, zodat er weer vrede kan bestaan. Belangrijk is dus om het doel voor ogen te houden en niet te blijven hangen in de strijd.
Nog eventjes en ik kom weer stoeien in Nederland. Collega's, bewoners, vrienden en vriendinnen, familie, buren: bereid je maar weer voor op soms uitputtende, maar meestal inspirerende
ontmoetingen en confrontaties.
Leve het leven!